Ormanın kıyısında bulunan köyde yaşayan küçük Ayşe çok sevimli ama biraz da yaramaz bir çocukmuş. Annesi ona evden uzaklaşmamasını özellikle de ormana kesinlikle gitmemesini söylese de o annesinin sözünü bir türlü dinlemiyormuş. Her gün ormanın kıyısına gidiyor ve orada dolaşıyor, koşuyor oynuyormuş. Günlerden bir gün yine ormana giden küçük Ayşe kanatları kocaman, rengarenk bir kelebek görmüş ve onu kovalamaya başlamış.
Kelebek kaçmış Ayşe kovalamış derken ormanın derinliklerine doğru yol almaya devam etmiş. Bir süre sonra Ayşe etrafına bakındığında ise sık ağaçlardan başka bir şey olmadığını görmüş. İşte tam bu sırada annesinin kendisine söylediği sözler aklına gelmiş. Annesi: “Ormanda vahşi hayvanlar var, seni yakalarlarsa yerler.” diyormuş.
Ayşe annesinin bu sözlerini hatırlayınca başlamış ağlamaya, kocaman iri gözlerinden boncuk gibi yaşlar dökülüyormuş. Çaresizce bir sağa bir sola gidiyor ve ne yapacağını bilemiyormuş. Onun bu çaresiz halleri onu uzaktan izleyen kurdun dikkatini çekmiş. İlk başlarda Ayşe’yi gördüğünde: “İşte akşam yemeğim!” diye düşünen kurt onun çaresiz hallerinden bir de gözünden akan yaşlardan çok etkilenmiş.
Yavaşça küçük Ayşe’nin yanına yaklaşmış. Ayşe kurdu gördüğünde daha çok korkmuş ve daha yüksek sesle bağırarak ağlamaya başlamış. Kurt, Ayşe’ye: “Korkma küçük kız, ben sana zarar vermeyeceğim. Sana yardımcı olmak istiyorum, ne oldu söyle hadi?” demiş. Kurdun kendisine saldırmadığını gören Ayşe’nin korkusu biraz olsun geçmiş. “Ben farkında olmadan evimden çok uzaklaştım, şimdi kayboldum. Yolumu bulamıyorum, ne tarafa gideceğimi bilmiyorum.” demiş Ayşe.
Kurt küçük Ayşe’ye sırtına çıkmasını söylemiş. Daha sonra Ayşe’yi ormanın kıyısına kadar götürmüş. Kurdun sırtından inen Ayşe: “Hadi sen de benimle gel annemi beni taşıyan kurtla tanıştırmak istiyorum.” demiş. Kurt gülümsemiş ve “Bu imkansız küçük kız büyük insanlar beni gördüğünde öldürürler, gelemem seninle.” diye cevap vermiş ve arkasını dönerek ormanın içinde kaybolurken de son kez seslenmiş Ayşe’ye: “Küçük kız bir daha ormanın içine girme her zaman bu kadar şanslı olamazsın. Diğer kurtlar benim gibi iyi kalpli olmaz seni yerler.” demiş. Evine dönen Ayşe olanlardan annesine hiç söz etmediği gibi bir daha da ormanın içine girmemiş.
